Dit is de blog van Kleimuis, een keramische ervaring!
In mijn blog: verhalen over hoe ik het werk heb gemaakt dat je in de webwinkel kunt vinden; achtergrond over materialen, processen en technieken binnen de keramiek en wat ik nog meer bedenken kan...
Veel leesplezier!
Kleimuis
2021-11-12
Gelijke bekers maken!
Ik heb de driejarig opleiding tot keramist gevolgd aan de Nederlandse Keramiekopleiding in Gouda (2019-2021). In het tweede jaar van de opleiding wordt altijd een wedstrijd uitgeschreven voor het maken van kopjes: ‘Dé Kopjeswedstrijd’! “Maak twee theekopjes of koffiebekers mét een oor. De afwerking/decoratie staat vrij”.
Een koffiebeker wordt gemaakt uit ongeveer 200-300 gram klei.
Om de vorm gelijk te krijgen gebruik ik een ‘gauge’ (het Nederlandse woord ken ik niet)! Je kunt hier hele ingewikkelde instrumenten voor kopen maar ik gebruik een klompje zachte klei waar ik een oude penseel in steek met het kwastuiteinde op de plaats die overeen moet komen met de juiste hoogte en doorsnede van de gedraaide beker.
Om twee mooie gelijke bekers te krijgen, draaien we in het tweede jaar minstens een stuk of zes bekers. Na het draaien van de beker worden ze ‘afgedraaid’. De vorm wordt dan met een gereedschapje (looptool, mirette) bijgesneden en wat dunner gemaakt. Als decoratie koos ik voor het aanbrengen van lijnen in reliëf en met mijn nieuwe ‘Kleimuis’ stempel, die ik zelf van klei gemaakt had, maakte ik medaillions die ik op de bekers plakte.
Het oor heb ik ‘getrokken’. Dat wil zeggen dat je steeds met natte handen aan een stuk klei in de vorm van een wortel trekt net zolang tot er een lange sliert ontstaat. Je haalt stukken van een cm of tien van die sliert af en dat worden dan de oren van de beker. Dat klinkt simpel maar de sliert van natte klei breekt steeds in stukjes en het valt nog niet mee om goede gelijkmatige oren over te houden (althans, dat is in het tweede jaar zo!).
Oren worden aan de beker gezet. De oren en de bekers zijn dan ‘leerhard’ (de klei lijkt dan op een stuk belegen kaas). Je krast de plaats waar het oor moet komen op de beker in. Ook de oren kras je in op de uiteinden. Wat natte slib met een kwastje aanbrengen en plakken maar. Afwerken, en dan kan de beker voorzichtig drogen (wat extra plastic folie of was rond de aanzet van het oor voorkomt scheurtjes).
Als de bekers helemaal droog zijn gaan ze de eerste keer de oven in. Dat is de ‘biscuitbak’. Op 1020°C wordt de klei nu steen (poreus aardewerk en wittig van kleur). Nu volgt het glazuren.
Ik heb voor de bekers allemaal verschillende kleuren glazuur gemaakt. Je kunt als tweejarige student aan de opleiding gebruik maken van de omvangrijke glazuurbibliotheek! Je kiest een mooi kleurtje uit en mengen maar. Net als het maken van cakebeslag maken we daar het glazuur. De grondstoffen zijn alleen niet zo onschuldig als bij het maken van een cake en daarom hebben we een goed gelaatsmasker op en handschoenen aan.
Ik heb naast glazuur ook mangaanoxide gebruikt. Mangaan is bruinsteen, een grondstof die in Duitsland in open mijnen (dagbouw) wordt gewonnen. Mangaan maakt keramiek bruin tot donkerbruin en smelt enigszins uit en vormt daardoor en permanente laag op de keramiek.
De geglazuurde en met mangaan gedecoreerde bekers gaan dan nogmaals de oven in: ‘glazuurstook’. Dit keer op 1140°C.
Het resultaat heeft geleid tot het prototype en ontwerp voor het theeservies ‘Yellow Kleimuis’ dat ik voor mijn examen in oktober 2021 maakte.
De kopjes van het tweede jaar leverde mij in de ‘Koffiebeker wedstrijd 2019-2020’ een eervolle vermelding op!
En ze zijn te koop in de webwinkel!
Admin - 18:30:37 @ Uit de webwinkel! | Een opmerking toevoegen